به وینه ئەم جۆره‌ پیاوه‌ی‌ به‌ دڵه‌

bozhin

حۆریه‌ فرغه‌لی‌ هونه‌رمه‌ندی‌ میسری‌ رایگه‌یاند، ئه‌سته‌مه‌ شوو به‌ پیاوێك بكه‌م كه‌ بورجه‌كه‌ی‌ “فه‌ریك”بێت، چونكه‌ به‌ وته‌ی‌ خۆی‌، خه‌سڵه‌ته‌كانی‌ ئه‌و بورجه‌ مایه‌ی‌ ترسن و یه‌تایبه‌تیش خۆرپه‌رستی‌. حۆریه‌ ئه‌وه‌ی‌ ره‌تكرده‌وه‌ له‌ئێستادا په‌یوه‌ندی‌ خۆشه‌ویستی‌ هه‌بێت، به‌ڵام هیواخوازه‌ كه‌سێكی‌ گونجاو بدۆزێته‌وه‌، ددانیشی‌ به‌ سه‌رنجڕاكێشترین سیمای‌ پیاو وه‌سفكرد و وتی‌:”ناتوانم شوو به‌ پیاوێك بكه‌م كه‌ ددانه‌كانی‌ نه‌نگییان هه‌بێت”. ئه‌و كچه‌ هونه‌رمه‌نده‌ میسرییه‌ له‌ به‌رنامه‌ی‌ (اللیله‌ دی‌) وتیشی‌: “ئاماده‌ نیم كار له‌گه‌ڵ دوره‌ تونسی‌ بكه‌م، چونكه‌ زۆر بێزاری‌ كردووم، بۆیه‌ به‌ كه‌سێكی‌ گونجاوی‌ نازانم”.



سه‌رچاوه‌ماڵپەری بۆژین

درێژه‌ی بابه‌ت


تعليقات